تربیت بدنی و ورزش از سه مبانی اساسی تاریخی، فلسفی یا تربیتی و علمی تشکیل شده است که می توان مبانی اجتماعی- فرهنگی و مبانی ارزشی و اخلاقی را هم به آن افزود. بر این اساس، تربیت بدنی و علوم ورزشی با اسامی مختلف به مثابه یک دانش میان رشته‌ای بر پایه مطالعات علوم زیستی و انسانی و اجتماعی قرار دارد و نه فقط به دنبال تحقق اهداف جسمانی و بهداشتی یا نیک‌زیستی و زندگی خوب است، بلکه ضمن تعقیب اهداف تربیتی و اجتماعی میکوشد کیفیت زندگی و عملکرد فرد را نیز در زندگی و ورزش بهبود بخشد. ورزش در طول تاریخ کارکردهای مختلف نظامی، آموزشی، اجتماعی، و سیاسی پیدا کرده است و اکنون نیز کارکرد اقتصادی و تجاری آن غلبه یافته است. اگرچه روند تجاری شدن ورزش سبب شد که ورزش از هویت تربیتی خود فاصله گیرد، ولی کارکرد تربیتی و اخلاقی ورزش همیشه مهم و حساس بوده است. ورزش، نهادی تربیتی است و کارکردی تربیتی دارد و دیگر کارکردهای آن نیز باید در خدمت چنین اهداف پایدار و ارزشمندی قرار گیرد. تأکید بر این کارکرد برای تکامل واقعی و انسجام شخصیت آدمی بسیار مهم است و بسیاری از محققان علوم ورزشی نیز نشان داده‌اند که فقط با تکیه بر چنین کارکردی میتوان در جهت تحقق اهداف غایی و نهایی ورزش گام برداشت. این کتاب بخشی از مبانی فلسفی و تربیتی ورزش را تشکیل میدهد. البته در مبانی ارزشها به دلیل ماهیت زیستی و جسمانی ورزش، بیشتر بر ارزش های سلامتی و بهداشت جسمانی و روانی ورزش تاکید شده است. از این رو، تحقق بخشی از مفهوم « زندگی خوب » به عنوان یک ارزش مادی بر عهده ورزش قرار دارد؛ هرچند که هدف غایی باید تحقق «زندگی پاک یا حیات طیبه » باشد. ضمنا،ً ارزشهای اخلاقی ورزش در طول تاریخ همیشه مهمتر از ارزشهای زیستی ورزش؛ و مورد توافق و تأکید همگان بوده است. بدون تردید، اخلاق به ورزش جهت تربیتی و انسانی م یدهد. به همین دلیل، برای تحقق رشد اخلاقی در ورزش باید به اهداف اجتماعی، عاطفی و اخلاقی از سطح ورزش تربیتی تا ورزش حرفه‌ای توجه کرد و استراتژیهای آموزشی خاصی را تدوین و اجرا نمود. اگرچه، بازی جوانمردانه یا منصفانه به عنوان اخلاق علمی و کاملا کاربردی در ورزش مطرح شده است، ولی مفهوم پهلوانی به عنوان استراتژی اخلاق ورزشی باید همیشه در زندگی ورزشی و غیر ورزشی جاری و برقرار باشد.
اگر حساب کاربری دارید وارد شوید